موسسه رویا سفیران بین الملل فردای من (50718)
با مجوز رسمی از وزارت علوم و تحقیقات و فناوری
تلفن: 32 32 00 91 - 021 | 28 15 41 26 - 021
آدرس: تهران، میرداماد، میدان مادر، خ سنجابی، پلاک 20 ، واحد 9
پناهندگی در دومنیکن برای کسانی که به دلیل ترس واقعی از آسیب، آزار، شکنجه یا تهدید به جان و امنیت شان در کشور مبدا فرار کرده اند، قابل درخواست است و باید در 15 روز اول ورود به کشور از طریق دفتر ملی پناهندگان(ONR) درخواست شود؛ این درخواست با ارائه مدارک شناسایی، گواهی پزشکی، عکس، و یک بیان مکتوب از دلایل ترس از بازگشت همراه است. پس از مصاحبه و ثبت پرونده، متقاضی مدرکی دریافت می کند که تا زمان تصمیم گیری رسمی، اقامت موقت او را تضمین می کند. کمیسیون ملی پناهندگان (CONARE) مسئول بررسی بی طرفانه و تصمیم گیری نهایی در مورد وضعیت پناهندگی است و متقاضیان حق اعتراض به تصمیم منفی را دارند و تا آن زمان از بازگرداندن اجباری جلوگیری می شود.
با این حال، دولت دومینیکن در سال 2025 اقدامات سخت گیرانه ای علیه مهاجران بدون مجوز، بهویژه از هائیتی، از جمله بازگرداندن گروهی، محدودیت در دسترسی به خدمات عمومی و پروتکل جدید بهداشتی با مستندات و هزینه برای ارائه خدمات درمانی اجرا کرده که توسط سازمان های حقوق بشری بهعنوان تبعیض آمیز و نقض حقوق پناهجویان مورد انتقاد قرار گرفته است. متقاضیان می توانند با راهنمایی مشاوران موسسه حقوقی سفیران سروش سعادت به طور کامل با شرایط پناهندگی در دومنیکن آشنا شوند.
به طور کلی، وضعیت پناهندگی زمانی اتفاق می افتد که دولت یک کشور از فردی که از کشور دیگری فرار می کند استقبال می کند زیرا زندگی آنها در خطر است. با اعطای پناهندگی، دولت پذیرنده آن فرد وظیفه تضمین امنیت و ارائه کمک را بر عهده می گیرد. در جمهوری دومنیکن، این موضوعات توسط موافقت نامه های بین المللی امضا و تصویب شده توسط این کشور در مورد پناهندگی سیاسی و پناهندگی، مانند کنوانسیون قانون پناهندگی 1951 و پروتکل 1967 آن اداره می شود. برای پناهندگان در دومنیکن پرونده ای صادر می شود که به آنها اجازه می دهد در قلمرو دومنیکن با اعتبار 60 روز بمانند تا زمانی که کمیسیون ملی پناهندگان تصمیم نهایی در مورد درخواست پناهندگی گرفته شود.
یک کمیته فرعی فنی اعتبار متقاضی را ارزیابی می کند، وضعیت کشور مبدأ را مورد مطالعه قرار می دهد و تعیین می کند که آیا این فرد معیارهای پناهندگی مندرج در کنوانسیون پناهندگی 1951 را دارد یا خیر. انتظار می رود CONARE در طی 30 روز در مورد هر مورد تصمیم گیری کند. اگر تصمیم مثبت باشد و درخواست پناهندگی در دومنیکن تأیید شود، افراد رسماً به عنوان پناهنده شناخته می شوند و اجازه اقامت با اعتبار 1 سال به آنها داده می شود که قابل تمدید است. لازم به ذکر است که به همسر و فرزندان زیر سن قانونی پناهنده (کودکان زیر 18 سال) نیز اجازه اقامت در دومنیکن داده خواهد شد. اگر تصمیم در مورد درخواست پناهندگی منفی باشد، متقاضی می تواند ظرف 7 روز در مقابل CONARE درخواست تجدید نظر کند.
در نمودار زیر به تعداد درخواست ها پناهندگی در دومنیکن براساس کشور مبدا اشاره شده است:

هنگامی که متقاضی اراده خود را برای درخواست حمایت از پناهندگان در دومنیکن نشان داد، ONR پرونده ای را برای فرد یا خانواده باز می کند (در صورت وجود) و از پناهجویان خواسته می شود در مصاحبه ای شرکت کنند که در آن از او پرسیده می شود که چه اتفاقی افتاده است و به به چه دلیل اقدام به مهاجرت از طریق پناهندگی در دومنیکن کرده اند.
تمامی پناهندگان ملزم به ارائه مدارک زیر خواهند بود:
| مدارک | توضیحات |
| گذرنامه یا مدرک هویت ملی یا یک اظهارنامه سوگند خورده در مقابل ONR | برای اثبات هویت |
| 6 قطعه عکس | 4 قطعه عکس با اندازه پاسپورت (روبرو) و 2 عکس (کنار) |
| هر سند مرتبطی برای پشتیبانی از برنامه | شامل گزارش ها، گواهی ها، تصاویر، فیلم ها و غیره |
| گواهی پزشکی | مبنی بر عدم ابتلای متقاضی به بیماری مسری |
| گواهی عدم اعتراض | صادر شده توسط اداره تحقیقات ملی |

در لیست زیر به حقوق پناهجویان در دومنیکن اشاره شده است:
اطلاعات بیشتر در باب پاسپورت دومنیکن و کار در دومنیکن را در لینک مربوطه بخوانید.
تعهدات پناهجویان در دومنیکن عبارتند از:
شایان ذکر است که علاوه بر موارد ذکر شده، در جمهوری دومنیکن از پناهندگان خواسته می شود که 30 روز به ONR مراجعه کنند تا گواهی پناهندگی خود که با نام Constancia de solicitud شناخته می شود را تمدید کنند.
در باب اطلاعات بیشتر به لینک های زیر مراجعه کنید:
متخصصان موسسه حقوقی سفیران سروش سعادت آماده راهنمایی هموطنان عزیز جهت مهاجرت به دومنیکن از راه های بهتر و امن تر می باشند.