قانون دوبلین چیست؟ - رویا سفیران بین‌ الملل فردای من

یکی از سوالات کلیدی که در مباحث مربوط به پناهندگی و مهاجرت غیر قانونی نیز مطرح می شود این است که قانون دوبلین چیست؟ قانون دوبلین یک قانون مشترک پیرامون موضوع درخواست پناهندگی در بین اغلب کشورهای اروپایی است. کشورهایی که از این قانون تبعیت می کنند در حدود 32 کشور است. در حقیقت، قانون دوبلین تعیین می کند که کدام کشور از بین 32 کشور اروپایی مسئول تصمیم گیری در خصوص درخواست پناهندگی اتان می باشد.

پس به طور خلاصه می توان گفت که قانون دوبلین، قانون اتحادیه اروپا (EU) است که تعیین می کند کدام کشور عضو این اتحادیه مسئول رسیدگی به درخواست پناهندگی پناهجویان می باشد. هدف از این قانون نیز تعیین کشور ارزیابی کننده درخواست پناهندگی، جلوگیری از درخواست های متعدد در کشورهای مختلف و نیز اطمینان از رسیدگی مستقل یک کشور عضو به کیس پناهندگی است. همواره مشاوره های تخصصی درباب انواع روش های مهاجرتی و شرایط مهاجرت به خارج از کشور را می توانید از کارشناسان مجرب موسسه مهاجرتی سفیران سروش سعادت دریافت کنید.

تعریف قانون دوبلین چیست؟

در اروپا، کشورها قوانین مشترکی در رابطه با درخواست های پناهندگی اتخاذ کرده اند. یکی از این قوانین مشترک، قانون دوبلین Dublin Regulation می باشد. قانون دوبلین قانونی است که تعیین می کند که کدام کشور از بین 32 کشور در اروپا یا همان کشورهای دوبلین مسئول تصمیم گیری درباره درخواستتان بر مبنای یکسری معیارها هست. این بدان معناست که در پاره ای از شرایط خاص ممکن است به شما اجازه داده شود تا در کشوری که در آنجا هستید بمانید، مثلا اگر در آنجا خانواده ای دارید.

اما اگر دلایلی برای انتقال به کشور دیگر وجود داشته باشد و اگر درخواستتان توسط آن کشور مورد قبول قرار گیرد، در آن صورت درخواستتان در آنجا مورد بررسی قرار خواهد گرفت. از سوی دیگر اگر شما فرد بزرگسالی باشید، الحاق خانواده تحت قانون دوبلین تنها زمانی اتفاق می افتد که عضو خانواده اتان در کشور دیگر رضایت نامه مکتوبی برای پذیرش شما ارایه دهد.

کشورهای عضو قانون دوبلین

همان طوری که پیشتر هم گفته شد، در حال حاضر حدود 32 کشور اروپایی عضو معاهده قانون دوبلین هستند. که این کشورها شامل اتریش، بلژیک، بلغارستان، کرواسی، قبرس، جمهوری چک، دانمارک، استونی، فنلاند، فرانسه، آلمان، یونان، مجارستان، ایسلند، ایرلند، ایتالیا، لیتوانی، لیختن اشتاین، لتونی، لوکزامبورگ، مالتا، هلند، نروژ، لهستان، پرتغال، رومانی، اسلواکی، اسلوونی، اسپانیا، سوئد، سوئیس و بریتانیا هستند.

قانون دوبلین درباره انتقال قانونی به کشور دوبلین دیگر

طبق قانون دوبلین، شما در صورتی می توانید قانونا به کشور دوبلین دیگر بروید که:

شما کودک زیر 18 سال باشید و پدر یا مادرتان همراهتان نباشد و یا بزرگسال دیگری که مسئول شما باشد همراهتان نباشد.
شما فرد بزرگسالی باشید و در کشور دوبلین دیگر دارای همسر، فرزند و والدین باشید. اگر شما خواستار الحاق به او باشید در آن صورت او در آن کشور درخواست پناهندگی می دهد یا تصمیم مثبتی درباره درخواست پناهندگی اش دریافت می کند.
شما دارای ویزا یا مجوز اقامت معتبری باشید که توسط کشور دوبلین صادر شده یا مدرک اقامتی که اعتبارش کمتر از 2 سال پیش به اتمام رسیده و یا ویزایی دارید که اعتبارش کمتر از 6 ماه پیش به اتمام رسیده و از آن زمان نیز شما قلمرو کشورهای دوبلین را ترک نکرده باشید.
شما حامله باشید، فرزند تازه متولد داشته باشید، به شدت ناتوان یا بیمار باشید و والدین، برادر یا خواهر یا فرزندی هم داشته باشید که قانونا مقیم کشور دوبلین دیگر باشد. شما بخواهید به او ملحق شوید. آن شخص می تواند به شما کمک کند.
شما فرزند بزرگسال، برادر یا خواهر یا والدینی که حامله هستند، فرزند تازه متولد و یا بستگان پیر و معلول داشته باشید که قانونا در کشور دوبلین دیگر مقیم باشد. شما می خواهید به آن شخص ملحق شوید. شما می توانید به او کمک کنید.
بنا به دلایل بشر دوستانه مخصوصا ملاحظات فرهنگی و خانوادگی، شما بخواهید به عضوی از خانواده اتان در کشور دوبلین دیگر ملحق شوید. آن کشور با پذیرش شما موافقت می کند.

شیوه کار قانون دوبلین

اگر شما کوک زیر 18 سال باشید، مقامات برای کمک به شما کسی (وکیل، قیم و یا سرپرستی) پیدا خواهد کرد. اگر سن اتان بالای 14 سال باشد از شما خواسته می شود تا انگشت نگاری کنید. در طول فرایند درخواست پناهندگی اتان می توانید از یک مترجم کمک بگیرید. همچنین شما می توانید با آژانس پناهندگان سازمان ملل متحد تماس گرفته و درباره درخواستتان کمک بگیرید.

طبق قانون دوبلین شما در همان کشوری که هستید، مورد مصاحبه قرار می گیرید و مقامات مسئول از شما می خواهند تا اطلاعات و مدارک لازم را تهیه بکنید. در صورت تمایل به انتقال از کشور دوبلین به کشور دوبلین دیگر، مقامات درخواستتان را برای بررسی به آن کشور ارسال می کنند. سپس تصمیم آن کشوری که درخواست ارسال شده به شما اطلاع داده می شود. نکته آخر اینکه در صورت توافق با آن کشور، مدت رسیدگی به درخواست انتقال بین 1 تا 11 ماه طول می کشد.

حقوق پناهندگان تحت قانون دوبلین چیست؟

طبق قانون دوبلین، پناهجویان تا زمان تصمیم گیری و اعلام نتیجه رسیدگی به درخواستشان در کشورهای دوبلین دارای حقوق زیر هستند:

پناهندگی در هر کشوری یک روش مهاجرتی زمانبر و دارای ریسک های فراوان است. به همین منظور کارشناسان و وکلای موسسه مهاجرتی سفیران سروش سعادت به متقاضیان روش های آسان مهاجرت به خارج از کشور از جمله مهاجرت کاری و تحصیلی را توصیه می کنند.